Innerlijke onrust
Innerlijke onrust is moeilijk in één woord te beschrijven. Voor de ene is het een zeurende rusteloosheid in hun hoofd. Voor de andere een steeds aanwezige lichamelijke nervositeit. Nog anderen beschrijven het als het gevoel steeds in beweging te moeten zijn of het gevoel te hebben altijd nog iets te moeten doen.
Innerlijke onrust kan zowel lichamelijk als psychisch zijn. Het kan reeds van bij de geboorte aanwezig zijn of optreden door stress en ontevredenheid. Opvallend hierbij is dat zowel positieve stress, zoals een naderende vakantie, als negatieve stress innerlijke onrust kan verhogen.
Innerlijke onrust kan een manier zijn om met emoties en moeilijke gebeurtenissen om te gaan.
Kenmerken van innerlijke onrust:
- Innerlijke onrust kan zich uiten onder vorm van negatieve gedachten, jagende gedachten, piekeren, en/ of gedachtenflitsen.
- Sommigen gaan heel veel praten, lachen voortdurend en vertonen hyperactief gedrag. Anderen lijken uiterlijk heel kalm. Ze hebben geleerd om hun onrust te camoufleren. Hun onrust knaagt inwendig voort.
- Innerlijke onrust kan leiden tot depressieve symptomen, vermoeidheid, angst en agressie.
- Innerlijke onrust kan leiden tot lichamelijke klachten en stress symptomen.
- Sommige mensen vertonen tics en dwang.
Omgaan met innerlijke onrust
Samen met de cliënt wordt er gekeken welke betekenis de innerlijke onrust heeft in zijn/haar leven. Er worden technieken aangeboden m.b.t. emotieregulatie, spanningsreductie en stressmanagement. Met betrekking tot negatieve gedachten en piekeren wordt er cognitief gedragsmatig en oplossingsgericht gewerkt.
Indien gewenst kunnen lichaamsgerichte oefeningen aangeboden worden om innerlijke onrust te verminderen.